Deze woning is volgens het split-level principe opengewerkt rondom een hoge vide. De hoger gelegen leefruimte aan de voorzijde kijkt uit op het prachtige Polderlandschap terwijl de lager gelegen leefkeuken achteraan overloopt in de tuin. Grenzen vervagen en het zonlicht creëert dankzij de talrijke en diverse lichtopeningen voortdurend een variërend schouwspel. De grote claustra in de zijgevel werpt bij de ondergaande zon een dramatisch vlekkenspel op de vloer.
Een sterk genuanceerde en zeer ruwe steen, dat regelmatig uitstulpingen en groeven bevat, vormt in combinatie met een minimalistische vormenstijl het specifieke karakter van deze woning. De keuze van een polierbetonvloer voor het gelijkvloers en een bamboeparket voor de verdiepingen versterkt het ambachtelijke minimalisme.