De woning is een combinatie van oud en nieuw. In de oude langshoeve werden slaapkamers voor de kinderen ondergebracht. De kop van het gebouw werd uitgevoerd als een hedendaagse aanvulling. Het zwarte houten latwerk zorgt ervoor dat het gebouw verdwijnt in de omgeving, en enkel de traditioneel wit geschilderde langshoeve met zijn typische rode dakpannen wordt waargenomen.
Binnen en buiten vervloeien in elkaar. De ramen zijn zuivere uitsnijdingen in de gevels. De zichten zijn gekaderde landschappen. De witte binnenmuren en plafonds worden doorgetrokken in de luifel waardoor de luifel als krachtig wit element het gebouw markeert en bezoekers verwelkomt vanaf de lange rechte oprit.
De materialen zijn tot een minimum beperkt en zijn in al hun eenvoud en brute kracht aanwezig. Witte gepleisterde muren wisselen af met zichtbare -ter plaatse gegoten- beton in plankenbekisting. De vloeren van het oude landbouwgebouw zijn uitgevoerd in baksteen plavuizen, de hedendaagse aanvulling met leefruimte en keuken in gepolijste beton. De trap, badkamer en slaapkamer op de verdieping zijn gerealiseerd in geoliede multiplexbeplating.
